Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

suharri (orobat sukarri eta sutarri g.er.) iz kuartzo mota trinkoa, gris horixka, sua pizteko erabiltzen zena.

Honelakoak dira, lehenik, basalto-harriak, kolpeei atzera eragiten ohituak, suharri gotorra eta burdina sendoaren indarra eta ate orpoetan kirrinkatzen den brontzea.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 123. orr.

Ezten bat dakar berekin, haren bidez zu hiltzeko, eta suharri bat, harekin gaztelu honi su emateko.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 1050. orr.

Esan dute inoiz, hilobi megalitikoetan ageri diren sukarri eta tximistarri handien forma, intsusaren hosto luzearena dela.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 454. orr.

Sukarriak Vicálvarotik, hareharria eta marmolak Noveldatik, granitoa Berrocal eta Villalbatik.  Hasier Etxeberria   «Arrainak ura baino», 1999 - 164. orr.

Tenpluaren garbikuntza egin ondoren, beste aldare bat eraiki zuten eta suharriz sua pizturik, sakrifizioa eskaini zuten.  Elizen arteko biblia   2 M 10,3

Defentsarako, ezkutua, eta, erasorako, sable gakoa, ganibet luzea eta suharriaz pizten zen fusila, zelatik zintzilik.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 230. orr.

Egin suharrizko aiztoak, israeldarrak bigarren aldiz erdaintzeko.  Elizen arteko biblia   Jos 5,2

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

suharrizko aiztoak (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus