Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
subjuntibo (orobat subjunktibo g.er.) 1 iz mendeko perpausen aditzaren gramatika modua, euskaraz, -n edo -la atzikiaz hornituriko -dadi- edo -deza- laguntzaileen saileko adizkiak izendatzeko erabiltzen dena.
Helburu horiek iristeko balio duten neurrian baizik ez dira landuko subjuntiboa, hatxedun hitzen zerrenda, metafora eta euskalkien ezaugarri morfosintaktikoak Subjuntibo burutugabearen erabilera ere ez zitzaidan hastio, naturalki zetorkidanean. Joxerra Garzia «Kurrin-kurrun vitae», 2004 - 109. orr.
Nor-nori, zer-nork eta zer-nori-nork, nola indikatibozko hala subjuntibozko formetan jokatuak, bai orainalditik lehenaldira (urruna barne) eta bai lehenalditik orainaldira bateratsu pasatuz. Josetxo Azkona «Patata soro bat», 2004 - 167. orr.
2 irud/hed
'Gu ere apur bat subjuntiboak gara...' esan zuen Inazitok ahapeka. Joseba Sarrionandia «Lagun izoztua», 2001 - 367. orr.