Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Hasiera batean beste euskaldun askori bezala gertatzen zitzaidan niri, onartu egiten nuela galderak berarekin zekarren aurrejuzgua, euskal literaturaren singulartasunari buruzkoa.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 60. orr.

Non gelditzen zen Euskal Herriaren sinbolo horren singulartasuna.  Mikel Hernandez Abaitua   «Ohe bat ozeanoaren erdian», 2001 - 140. orr.

Singulartasunaren seinale bereizgarriak.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 78. orr.

Eremu diskurtsiboaren azterketa oso bestela dago orientatua; kontua da enuntziatua atzematea bere gertatzearen estutasunean eta singulartasunean; zehaztea bere existentziaren baldintzak, bere mugak finkatzea.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 35. orr.

Arazoa, orduan, izango da jakitea ea diskurtsoaren batasuna zertzen den gehienbat objektu ezberdinak taxutzen diren eta etengabe eraldatzen diren espazioan, eta ez hainbeste objektu baten iraupenean eta singulartasunean.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 41. orr.

Horretarako, ETAk, Euskal Herriaren singulartasunean kokatua, unibertsal berri bat proposatzeko ausartasun ezin sinetsizkoa izan zuen.  Joseba Zulaika   «ETAren hautsa», 2006 - 124. orr.

Unibertsal bakoitza singularra da, edo singulartasun bat da.  Joseba Zulaika   «ETAren hautsa», 2006 - 131. orr.