Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
Ala singular guztiek eta plural guztiek hartzen dute parte? Isabel Arrigain «Hizkuntzalaritza orokorreko ikastaroa» - Ferdinand de Saussure, 1998 - 158. orr.
Horren adibide dugu ondorengo singular / plural parea, Rad / Räder, non erroko bokala ondorengo atzizkian datorrenaren palataltasunera asimilatzen den. «Fonetika fonologia hitzez hitz», 2004 - 61. orr.
Analogia, aktiboaren singularreko lehen pertsonan soilik gauzatu zen hasiera batean. Isabel Arrigain «Hizkuntzalaritza orokorreko ikastaroa» - Ferdinand de Saussure, 1998 - 202. orr.
Indoeuropeoz, singularreko akusatibo guztiek bukaerako -m bakarra agertzea zuten ezaugarri. Isabel Arrigain «Hizkuntzalaritza orokorreko ikastaroa» - Ferdinand de Saussure, 1998 - 193. orr.
Beti dago Kultura (singularrean eta letra larrian) kulturetan (pluralean eta letra xehean), baina ez dago Kulturarik kulturetan zehar baino. Askoren artean «Filosofiako gida», 2004 - 303. orr.
Termino singular baten estentsioa berorrek denotatzen edo erreferitzen duen objektua da. Askoren artean «Filosofiako gida», 2004 - 134. orr.
Gauza singularrak deitzen ditut mugatuak diren eta existentzia determinatua dutenak. Piarres Xarriton «Etika» - Spinoza, 1997 - 123. orr.
Edozein gauza singularren eta, ondorioz, gizakiaren existitzeko eta iharduteko ahalmena ez du sekula beste gauza singular batek baizik determinatzen. Piarres Xarriton «Etika» - Spinoza, 1997 - 429. orr.
Judizio singularra (judicium singulare) [...] baliogarritasun orokorreko judizioetatik (judicia communia) ezberdintzen da. Ibon Uribarri «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 61. orr.
Pentsamendu singularrak, hots, pentsamendu hau edo hura, Jainkoaren izaera modu zehatz eta determinatuz adierazteko moduak dira. Piarres Xarriton «Etika» - Spinoza, 1997 - 125. orr.
Gorputzak gauza singularrak dira mugimenduaren eta gelditasunaren aldetik bereizten direnak; eta, ondorioz, bakoitza mugitzera ala gelditzera determinatu behar izan du beste gauza singular batek, hots, beste gorputz batek; eta hau ere mugitzen da edo geldirik dago. Piarres Xarriton «Etika» - Spinoza, 1997 - 151. orr.
Asma dezagun, beraz, nahi izate singular bat, hots, pentsatzeko modu bat. Piarres Xarriton «Etika» - Spinoza, 1997 - 221. orr.
Unibertsal singular bakoitzak osaezineko eta irekia jarraitzen du. Joseba Zulaika «ETAren hautsa», 2006 - 133. orr.
Azken finean dualismoak ez du Singular Absolutuaren "Ni ez" oro suntsitzeko amorru horixe besterik ezkutatzen! Joxe Azurmendi «Euskal Herria krisian», 1999 - 142. orr.
Horregatik, ipuinetan, ni pertsona singularra nagusitzen bada ere, apropos, intentsitatea emateagatik, hori ez da derrigorrez monologo bat. Ana Urkiza «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 357. orr.
esentzia singular (3); gauza singular (30)
singularraren eta pluralaren (3)
singularreko eta pluraleko (3)
gauza singularren (19)