Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Martxa da iraupenaren indar prosaiko eta segur baten parabolarik egokiena, eta, funtsean, biziaren sinboloa, irudi xuxenena.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 115. orr.

Bidea ez zait hain idilikoa iduritzen, akidurak lekuei errealitate prosaiko bat emaiten baitie.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 231. orr.

Ideia geniala, ordea, hitzez dago osatua, gainerako ideia arrunt prosaikoak legez.  Joxerra Garzia   «Egonean doazen geziak», 2000 - 95. orr.

Bai ezagutu zituela pasioa eta eromena, baina gero eguneroko atxikimendu prosaikoa, elkarrekiko pazientzia, iraupenaren penak eta ere goxoa, bai.  Piarres Aintziart   «Azken apeza», 2005 - 57. orr.

Egiten genuen lan prosaikoagorik ere: txandaka pasatzen genuen erratza, txandaka garbitzen komuna.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 323. orr.

Ez nuke erran behar ordea, ut supra egiten entseiatu naizen deskriptzio poetikoen ondotik, orain, datu prosaiko batera lerrarazi nauela errealitateak.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 77. orr.

Horregatik gaituk hain prosaikoak diru kontuan.  Iñaki Heras   «Txanponaren bi aldeak», 2003 - 268. orr.