Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
propialkipropial iz propioa, berezia.
Nork bere mundua duelako, propiala eta berezia, eta nor bere mundutik mintzatzen delako, azken batean. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 237. orr.
Geroztik zazpi mila urte igaro badira ere, funtsean ez omen da aldatu gure sentiberatasun propiala. Xabier Mendiguren Elizegi «Errekarteko koadernoa», 2001 - 36. orr.
Kontua da, polizia ezberdinez akituta dagoen gure herri hau, bere polizia propiala maitatu beharrean aurkitzen dela orain. Hasier Etxeberria «Patri maitea», 2003 - 57. orr.
Alboan nuen gizaseme gorraizetu samartzen hasiari bere estasi-une propialari buruz itaundu nion. Karlos Linazasoro «Ez balego beste mundurik», 2000 - 155. orr.
hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)
