Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

poliglota 1 izond/iz eleaniztuna, hainbat hizkuntzaz mintzatzen dena.

Gazteen mintzaira edo zena zelako hura ulergaitza zelako bai guretzat bai bi tipo diplomatiko poliglota haientzat ere.  Karlos Linazasoro    «Glosolaliak», 2004 - 14. orr.

Zientzia biologikoetako ikertzailea omen da, poliglota, Caracaseko unibertsitatean irakasle, arte martzialetan gerriko beltza duena, irrati gizona...  Pako Aristi   «Venezuela, iraultza isilaren hitzak», 2000 - 93. orr.

Gizon ikasia, kultura handikoa, poliglota gaitza; euskaltzale porrokatua ororen gainetik.  Berria - Kultura   2004-03-27

Kenrick, 75 urteko poliglota bizkorra, gogotsu dabil euskara hobetzen.  Berria - Kultura   2006-02-28

Isiltasunaren poliglotak lekuko.  Joxerra Garzia   «Egonean doazen geziak», 2000 - 196. orr.

2 izond (gauzez)

Erruz erabili izan baita zakuto hitza, gure herriska puskabiltzaile eta eskazale poliglota hauetan, eta ez da batere harritzeko, atzenerako gure hitza hartaraino bihurritu izana.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 168. orr.

Amsterdam hiri poliglotan.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 221. orr.

110 urte geroago, haien ondorengoek inperioa indiar mendekoen ondorengoen esku utzi zutenean, gauza normaltzat hartu zela ondorengo estatu poliglota bietan ingelesak jarraitzea, behin-behinean behintzat, Britainiar Inperioaren pean erabili izan zen xedeetarako erabilia izaten.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 61. orr.

Ordura arte Kursaalak euskaraz hitz egin bazuen, erritmoa poliglota dela erakutsi zuten jarraian etorri ziren musikariek.  Berria - Kultura   2004-11-28

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus