Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Nabal baten ipurdiaz harri bat joz, pindarrak atera eta ardagaia piztu zuen.  Pablo Sastre   «Eguzkipekoak», 2003 - 245. orr.

Erran gabe doa bigarren etxe horretan ere ohea prest zegoela aspaldian, supazter eder bat lagun, dena gar eta pindar.  Angel Aintziburu / Jean Baptiste Etxarren   «Luzaiden gaindi», 2002 - 128. orr.

Istant bat izan zen, pindar ñimiño bat.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 276. orr.

Oilarrak jo berria zuen eta eguzkiaren lehen pindarrak ageri ziren ekialdean.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 260. orr.

Su pindar bat ikusi nuen haren begiradan, eta une batez beldur izan nintzen ordotsak urrixari erasoko ote zion, basurdeak bere eskularru finak erantziko ote zituen.  Xabier Mendiguren Elizegi   «Arima enkoniatuak», 2006 - 198. orr.

Teresaren aria hegalariek ez dute berarengan su pindarrik ere pizten.  Oskar Arana   «Lotsaizuna» - John Maxwell Coetzee, 2004 - 235. orr.

Maitasuna ez dea bizitzaren pindarra?  Herria   2003-03-10

Zorionaren pindarrak gutan argi dezala.  Herria   2004-10-07

Botere kolonizatzailearen kontrako mugimendu zabal baten pindarrak piztu dituzte.  Ramuntxo Etxeberri   «Skyroom», 2004 - 177. orr.

Horrexeri ekin dio hainbatek, darabilen hizkuntzari halako pindar moduko bat atereaz.  Iñaki Arranz   «Hitza azti», 2006 - 51. orr.

Gizon lerden, bizi, deliberatua; dena zain, dena pindar; jantzi beltz sinple eta galanta duela.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 104. orr.

Neskak aldiz eskuak paltoko sakeletan zatxizkan gehienetan, begiak pindar, izpiritua laino.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 137. orr.

Haren ahots neutro, grinarik gabea barnea kiskaltzen zion pindar bortitza mozorrotzeko baizik ez zen.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 356. orr.

Pindar bat eta jarraipenik ez, historiarik ez: beti egon.  Joxe Azurmendi   «Espainiaren arimaz», 2006 - 195. orr.