Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
paparo 1 iz hegaztien hestegorriaren zabalgune malgua, non janariak gordetzen batitu biguntzeko.
Paparoa eta lumak kenduko dizkio eta aldarearen ekialdera botako, errautsen tokira. Elizen arteko biblia Lb 1,16
Gero antzarari mokoa ireki eta pilota mokoan sartu zion, gero mokotik heldu zion sakelako labana bat irekitzen ariko balitz bezala eta behatzekin pilota paparoraino sartu zion. Fernando Rey «Zorrotz begiratutako trenak» - Bohumil Hrabal, 2002 - 72. orr.
2 paparra, papoa.
Haren paparoan gurutzea dilindatzen zen eta horrek salatzen Erromako Elizarekiko menekotasuna. Aingeru Epaltza «Mailuaren odola», 2006 - 252. orr.
-Mezularia bart itzuli da Arroxelatik -eskua eraman zuen paparoko gurutzera. Aingeru Epaltza «Mailuaren odola», 2006 - 263. orr.