Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

panpinatu, panpina(tu), panpinatzen (orobat panpindu g.er.; Euskaltzaindiaren Hiztegian panpinatu agertzen da) 1 da/du ad apaindu, dotoretu.

Gehienek badakite herri hortako Etxauzearen berri: nola panpinatua den bere aspaldiko nortasuna ere zainduz aspaldiko jauregi zaharra eta zer bisitak dauzkan herritar eta kanpotiarretarik.  Herria   2002-10-17

Lehen aldia nuen bakarka hitz egiten niola, Maruxa, eta nik behintzat masailak piper hautsez panpinatu izan balizkidate bezala egon behar nuen.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 174. orr.

Lasai jesarriko naiz borreroak eta bere laguntzaileak bizargin adeitsuak legez panpinatuko nauten aulkian.  Koldo Izagirre   «Nik ere Germinal! egin gura nuen aldarri», 1998 - 160. orr.

2 panpina bihurtu.

Izan ere, horrela egiten du lan estereotipoak, pertsonak panpinduz; haiei barrua kendu eta hutsunea ideia-lastoekin edota ideia-trapuekin betez; pertsona odolki antropomorfo bihurtuz, irudi batekin esanda.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 55. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus