Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ospegoseospegabetu, ospegabe(tu), ospegabetzen (orobat ospe-gabetu) 1 da/du ad ospea galdu; ospea kendu.
Komunismoak kristau-osteko gizakiari zera eskatzen zion, "arrazoiz" ospe-gabeturiko beste mundu bateko utopiaren "umekeriazko" nostalgiatik senda zezala bere burua. Iñaki Mendiguren «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 248. orr.
Aspaldidanik ospegabeturiko Gilermo II.a kaiserrak ohartarazi zuen arrisku horiaz eta zorotzat jo zuten beldur horiengatik. Iñaki Mendiguren «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 364. orr.
Denboraren joanak ospegabetua eta herriaren gustuarentzat mingotsa, liburu zahar bat, kasu. Xabier Olarra «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 263. orr.
