Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ordots 1 iz/izond txerri arra; arra.

Tapia eta Izagirrerenean, apoa zapoa zen, ez ordotsa, mendebaldean apoa deitzen bazaio ere txerri arrari.  Iñigo Aranbarri   «Hitzak eta giltzak», 2001 - 67. orr.

Horiek ari dira, tira ahala, zorri bat nahiko dute txikitatu, eta oraino miatu gabe ordotsa den edo urrixa.  Menane Oxandabaratz   «Ez da musik», 2006 - 148. orr.

3 irud/hed

Orain banekien, zalantza guztietatik harago: ordots goseti batekin bizi nintzen, urde basati batekin; neure burua gobernatzeko gauza nintzela esan zidan don Tirsok; handik aurrera ikusi beharko nuen gauza ote nintzen basurde hura gobernatzeko eta menderatzeko.  Xabier Mendiguren Elizegi   «Arima enkoniatuak», 2006 - 180. orr.

Su pindar bat ikusi nuen haren begiradan, eta une batez beldur izan nintzen ordotsak urrixari erasoko ote zion, basurdeak bere eskularru finak erantziko ote zituen.  Xabier Mendiguren Elizegi   «Arima enkoniatuak», 2006 - 198. orr.

Fredegunda eta Brunekildaren erregeordetza ordots, ozart eta lotsagabeek, harritu baino gehiago, jakinaren gainean jarri zuten nazio hura.     «Legeen espirituaz II» - Montesquieu, 1999 - 310. orr.

• 3 (izenlagun gisa)

Bortxaz musukarazi ziotean lurra, haren gibelaldean ordots aritzeko.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 129. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus