Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ordenagabe 1 izond ordenarik gabekoa.
Baina aurrean etzanik zuen gorpu hilera erori zitzaizkion begiak, eta kolpetik, beldurretik haserrera bat-batean aldaturik, amorru ordenagabe batez dardaratu zen. Josu Zabaleta «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 125. orr.
2 ordenagabeko izlag ordenagabea.
Leporaino daude sarturik ordenagabeko nahikerietan. Joan Mari Lekuona «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 57. orr.
Asko, sorkariekiko eta ondasun materialekiko maitasun ordenagabekotik jadanik askaturik, norberaganako maitasunaren atxilo gertatzen dira. Joan Mari Lekuona «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 69. orr.