Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

orburu 1 iz konposatuen familiako baratze landarea, orri moduko zati haragitsuz osaturiko buru trinko jateko onak dituena (Cynara scolymus); delako buru hori.

Amak orburuak prestatu zituen, ilarrekin, eta barazki-zopa bat, eta zainzuriekin egindako arrautzopila.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 98. orr.

Atzealdean, beste bederatzi iraulki orgak, beren aza eta ilar metak eramanez, beren orburu, uraza, apio eta porru pilak garraiatuz, geldo-geldo haren aldera zihoazela zirudien.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 23. orr.

Gure orburuak hostokatzen, orriz orri mahonesan busti eta hortzen artean orriz orri irensten ari ginela.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 169. orr.

Han abiatzen zen, goizean goiz, pedalka bizian elurretaraino, sosik gabe, orburu bat poltsiko batean eta bestea urrazaz beterik.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 67. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Orburu zurtoinek, hostoek eta beste hondarrek galtzada arriskutsu bihurtzen zuten.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 55. orr.

Orburu mordo baten loratze mamitsua ageri zen hemen.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 33. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus