Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ongitu, ongi(tu), ongitzen da/du ad ondu, oneratu.
Behin ongitua, goarnizioko soldaduenetara aldatu ninduten. Aingeru Epaltza «Mailuaren odola», 2006 - 247. orr.
-Hire gripe delakoaz ongitua egonen haiz, ezta? Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 34. orr.
Ikuskizunak ongitua zion umorea-. Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 40. orr.
Gizakiengan, ostera, adimena beti korapilatu ohi da, gehiago edo gutxiago, bizitzaren egintza guztiekin; modu horretan ere, sentimendua gogoaren aldamenean dago, zuzenbideak sen soila ordezkatzen du, eta den-dena handitu eta ongitu egiten da. Andres Urrutia «Frantziako kode zibilaren lehen proiektua» - Jean di Portalis, 2000 - 59. orr.