Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

okertze 1 iz norabide zuzenetik, berezko edo ohiko norabidetik aldaratzea.

Badira topaketa batzuk, ikusi-ez ikusiz sumatzen ditugun gauza batzuk, atsekabe sekretu batzuk, zoriaren okertze batzuk, gure baitan gogoeta mundu mingarri bat eragiten dutenak.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 129. orr.

Pentsatu nuen okertu egin nintzela nire gazte urte haietan, eta okertze hori ezjakintasunetik etorri zela, bizitzaren lehen egia, xinpleena -"bizitza da handiena"- ondo ez konprenitzeagatik, eta horixe bera gertatu bide zitzaiola nire aitari gerra denboran.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 444. orr.

Baina ezustean harrapatu gaituen eguraldiaren okertze larriak beheiti joatera derrigortu gaitu.  Xabier Montoia   «Baina bihotzak dio», 2002 - 158. orr.

2 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa)

Hitzetatik unitate handiagoetara igarota, sintaxia jotzen dute bete-betean okertze prozesu hauek.  Iñaki Arranz   «Hitza azti», 2006 - 174. orr.

3 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa)

Mentxuk bihurrikeriazko masail okertzeren bat bilatu zuen bestearen aurpegian.  Josu Landa   «Odolbildua», 2002 - 126. orr.

Mesprezuzko ezpain okertze bat eginez behatu die bekoz beko.  Koldo Izagirre   «Agirre zaharraren kartzelaldi berriak», 1999 - 36. orr.

Porturainokoa burutzen zuen lehenik, egun parte haren protokoloan lehen gerri-okertzea itsasoari baitzegokion.  Josu Landa   «Odolbildua», 2002 - 27. orr.

Bideetako galeriano eta ildoen esklabo izan diren hauek, idien nahiz mandoen atzetik beti, zerua beste esperantzarik gabeko patuari eskuloturik, nola sumatuko zuten ba, beren askaziaren zorian halako bide-okertze bat?  Xabier Mendiguren Elizegi   «Errekarteko koadernoa», 2001 - 9. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus