Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
oihukari (12 agerraldi, 5 liburu eta 3 artikulutan) 1 izond oihuka ari dena edo aritzen dena. ik oihulari.
Bateria jotzaile urduria eta oihukaria aurreko taldearena da. Berria - Kultura 2004-05-08
Biltzar oihukari horren arrazoina hauxe zen: [...]. Herria 2004-10-07
Seko isildu zen ate ondoko morroi oihukaria. Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 21. orr.
Izuak jota, hanka-hotsak entzun zituen kanpoko korridorean... liburu oihukaria berriro apalean sartu eta lasterka irten zen. Iñaki Mendiguren «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 186. orr.
· Hoa heure oihukari nazkante horiekin! Agustin Otsoa «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 250. orr.
2 (adizlagun gisa)
Konpainiako kapitaina troparen buruan zegoen, aldizka isil ala oihukari. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 235. orr.