Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

oihukari (12 agerraldi, 5 liburu eta 3 artikulutan) 1 izond oihuka ari dena edo aritzen dena. ik oihulari.

Bateria jotzaile urduria eta oihukaria aurreko taldearena da.  Berria - Kultura   2004-05-08

Biltzar oihukari horren arrazoina hauxe zen: [...].  Herria   2004-10-07

Seko isildu zen ate ondoko morroi oihukaria.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 21. orr.

Izuak jota, hanka-hotsak entzun zituen kanpoko korridorean... liburu oihukaria berriro apalean sartu eta lasterka irten zen.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 186. orr.

· Hoa heure oihukari nazkante horiekin!  Agustin Otsoa   «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 250. orr.

2 (adizlagun gisa)

Konpainiako kapitaina troparen buruan zegoen, aldizka isil ala oihukari.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 235. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus