Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
obturadoreobszeno izond lizuna, lohia, lotsa gutxikoa.
Izaki androgino txiki eta obszeno bat. Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 117. orr.
Sudurrak inoiz ez direla sinpatikoak izaten, baizik eta, izatekotan, absurdoak, are obszenoak. Joxe Austin Arrieta «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 258. orr.
Horien gazte-modukeria obszenoa. Joxe Austin Arrieta «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 267. orr.
Orduantxe bertan, duintasuna eta ahalkearen azken harresiak gaindituz, gosea ageri zen hirian bere adierazpenik obszenoenean, obszenoagoa baita janaririk ezean gorputz bat nola iraungitzen den ikustea gorputz horren beraren jokamolde intimoak erakustea baino. Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 405. orr.
