Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

obligatu, obliga, obligatzen 1 du ad behartu.

Itunak berez obligatzen du; legeak obligatuta mantentzen gaitu obeditzeko itun unibertsalaren bidez.  Esteban Antxustegi   «Herritarra» - Thomas Hobbes, 2004 - 189. orr.

Zer pentsatu behar dugu guk, alaba fularrarekin ateratzera obligatzen duten gurasoez?  Joxe Azurmendi   «Euskal Herria krisian», 1999 - 127. orr.

Zin hark behartzen eta obligatzen ninduen osabari eman hitza ahalik eta hobekien betetzerat eta osabarekin leial izaiterat.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 197. orr.

Horretara baimenduak ez ezik, horretaraxe obligatuak garelakoan.  Joxe Azurmendi   «Euskal Herria krisian», 1999 - 125. orr.

2 da ad (bere burua) lotu.

Guztiak beste guztiekin obligatu zirela suposatzen denez, nahikoa izango litzateke norbaitek hori egin nahi ez izatea, besteak ere horretara obligatuta gelditzeko, denak aurkakoan ados egon arren.  Esteban Antxustegi   «Herritarra» - Thomas Hobbes, 2004 - 134. orr.

Itun baten bidez obligatu egiten gara, legearen bitartez, obligatuta jarraitzen dugu.  Esteban Antxustegi   «Herritarra» - Thomas Hobbes, 2004 - 189. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Konbertsioaren egitura iniziatikoak, Arestik Maldan beheran erakutsi zuen eran, honako hauek ditu pauso obligatuak: [...].  Joseba Zulaika   «ETAren hautsa», 2006 - 101. orr.

Haren zerbitzaririk tipiena eta obligatuena banintz bezala.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 488. orr.

Obligatzaile, behartzen duenari deitzen diot; behartzen denari, berriz, obligatua.  Esteban Antxustegi   «Herritarra» - Thomas Hobbes, 2004 - 87. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

behartzen eta obligatzen (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus