Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
nargilenaretu, nare(tu), naretzen da/du ad baretu.
Eta Dodovi ere, babes-mekanismo moduan jakina, irriaren tximistak jo zion saihetsetik edo goi-goitik, eta hura ere ez zen naretu hesteak bota artean. Karlos Linazasoro «Glosolaliak», 2004 - 155. orr.
Barren nahasiak naretu ezinik, irakurlea lardaskan aritu da. Iñigo Aranbarri «Hizlandia», 2006 - 191. orr.
Eta hortxe, bere arnasa gero eta lasaiagoarekin naretuta, apneaz gogoratu da aita. Alberto Barandiaren «Mundu txikia», 2005 - 46. orr.
