Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

munduratu, mundura(tu), munduratzen da/du ad mundura jaio, mundura etorri edo ekarri.

Asteasu, Albiztur, Zizurkil eta beste hainbat herri pausatzen diren lekuan munduratu nintzen 1951. urtean.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 14. orr.

Ez zekien zergatik baina bere sabeletik munduratuko zen lehen haurra neska zatekeela imajinatu zuen beti Maianak.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 50. orr.

Halatan, agorril hondarrean, Pierraren emazteak hirugarren haur bat munduratu zuen.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 172. orr.

Haurgintzak emakumeari ematen dizkion nekeen pare jarriak zituen pertsonaiak munduratzeak berari sortzen zizkionak.  Imanol Zurutuza   «Errautsera arteko sugarra», 2002 - 19. orr.

-Munduratu dudan alaba desira nuke azken aldiko ikusi.  Itxaro Borda   «Entre les loups cruels», 2001 - 142. orr.

Epe laburrik barna munduratuko zuen semea edo alaba nola hazten ahalko zuen bakarrik?  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 172. orr.

-Hona zer dakarkigun emaztekiei haurrak munduratu beharrak: mina eta nazka.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 166. orr.

Amets batek munduratu nindian, eta bertze amets batek eraman nazala.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 631. orr.

Ez al zara, bada, munduratu, lilura zaitzaten?  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 217. orr.

Hannak diost gure haurra ez zatekeela inoiz munduratua izango, gu biok elkarrengandik banandu ez bagina.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 303. orr.

Arras munduratzeko azken ahaleginak egin bitartean begira geratu zitzaion Maiza.  Migel Angel Mintegi   «Denak du bere prezioa», 2002 - 66. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus