Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
moxkortu, moxkor(tu), moxkortzen 1 da/du ad adkor apur bat mozkortu, txolindu. ik poxtu 2; pinpirrindu.
Mendiko zuhaiñek bazuten usain bat moxkortzekoa. Pablo Sastre «Eguzkipekoak», 2003 - 34. orr.
Ez genuen bigarren botilaren beharrik izan, lehena amaitu orduko moxkortua baitzinen. Xabier Mendiguren Elizegi «16 ipuin amodiozko», 2002 - 27. orr.
2 moxkor-moxkor egin
Marta batez ere, moxkor-moxkor eginda Xabier Mendiguren Elizegi «16 ipuin amodiozko», 2002 - 157. orr.