Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

monokorde 1 izond beti hots edo soinu bera errepikatzen duena.

Bere jarduna sotila zen, zehatza, monokordea.  Koldo Izagirre   «Nik ere Germinal! egin gura nuen aldarri», 1998 - 76. orr.

Poema honetako hitz guztietan, letania baten doinu monokordearekin gia soinu elkarketa pilatzen du Gerardo Markuletak.  Iñaki Arranz   «Hitza azti», 2006 - 42. orr.

Behar beste hitz egin zezakeela berari zerbaitetan esku hartzea suertatzen bazitzaion; hori bai, erritmo geldotxo batez eta ahots doinu nekoso eta monokordez.  Joxemari Iturralde   «Euliak ez dira argazkietan azaltzen», 2000 - 224. orr.

2 beti-berdina.

Bistan zen laster jaiki behar nuela eta aldameneko gelan sartuko nintzela, ordura arte bakarrizketa monokordea zena tertulia bihurtzeko.  Jon Alonso   «Erretzaileen eremua», 2006 - 70. orr.

Nola imajina dezakete haur horiek, neska eta mutiko horiek, mundu polifoniko bat existi daitekeela mundu monokordea eta monokolorekoa erakusten bazaie?  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 166. orr.

Beraiek gabe Euskal Herriko sistema mediatikoa lurzoru ihartua bihurtuko litzateke, basamortu monokordea.  Txema Ramirez de la Piscina   «Ikus gaitzazuen», 2004 - 136. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus