Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Platonentzat Ideia zenbakia zen: Monada, Diada, etab.  Askoren artean   «Filosofiako gida», 2004 - 51. orr.

Zeren eta substantzia indibidual bakoitza hartuz, grekoen artean monadak deitzen direnak, eta elkarrekin batuz, hamar osatzen baitira.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 1490. orr.

Leibnitzen arabera, dioena ulertua izatea nahi duen heinean, monadak materiarik gabeko gorputza du, eta agerpenik gabeko adimena.  Xabier Olarra   «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 203. orr.

Horrela prestatu ziren monadak, unibertso osoaren oinarrizko ekaia izan behar zutenak, baina beren indar ekilea errepresentazioetan besterik ez dago, eta hauen bitartez benetan beren barnean soilik eragiten dute.  Ibon Uribarri   «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 132. orr.

Horregatik, adimen hutsaren adigaietan materia formaren aurretik doa, eta Leibnizek horregatik onartu zituen lehenengoz gauzak (monadak) eta hauen barneko indar errepresentatzailea, ondoren beren kanpoko hartuemana eta beren egoeren komunitatea (hots, errepresentazioena) horren gainean oinarritzeko.  Ibon Uribarri   «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 130. orr.

Substantzia, monada, hipotesi, borondate itsu, naturaleza deitzen zuten Jainkoa.  Koro Navarro   «Zortzi kontakizun» - Isaac B. Singer, 2002 - 179. orr.