Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

mirrin 1 izond mardula ez dena, txikia, argala, eskasa.

Askotan gertatzen da gizon sendo batek haur mirrinak izatea, eta alderantziz.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 292. orr.

Hemeretzi urterekin, ordurako daktilografo-postuan, meatzari gazte kaskagorri mirrin batez maitemindu zen.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 100. orr.

Hasiera-hasieratik, ni ezagutu ninduen arratsaldean nor nintzen ez baleki bezala jokatu zuenetik, pertsona mirrin ezkailua iruditu zitzaidan.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 238. orr.

Geratzen zitzaigun apurra jan, hormatxo mirrin bat eraiki haizeak jotzen zuen aldetik, eta lotara etzan ginen lurrean, elkarren kontra estu-estu eginik.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 74. orr.

Perrexila bezain mirrin.  Pablo Sastre   «Eguzkipekoak», 2003 - 237. orr.

2 mirrin-mirrin egin

Egin nuen saio bakarrean [...] zapuztu ziren alabari biberoia emateko aukera guztiak: su gainean ez nituen ba tetinak ahantzi, eta, ur guztia lurrundu ostean, ez zitzaizkidan ba eltzearen hondoan mirrin-mirrin eginda gelditu, halako usain nazkagarria zeriela.  Joxan Elosegi   «Nola hustu nuen gurasoen etxea» - Lyidia Flem, 2005 - 45. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus