Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
mintsu 1 izond mingarria, oinazetsua.
Zorro estuari behera tiratzea, urratze hots hura mintsua zela pentsatu zuen beti Sethek. Anton Garikano «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 52. orr.
Bere begitarte luze eta estuak orkatz zaurituaren begiratu mintsua zeukan. Fernando Rey «Ararat mendiaren sumina» - Yasar Kemal, 2003 - 40. orr.
Begirada inozentea dute eta badirudi inozentzia horrek eztitasun mintsu batekin ibiltzera kondenatzen dituela. Berria - Kultura 2006-04-25
2 irud/hed
Helduena gazte mintsu, ezti eta gogoetatsua da. Koldo Izagirre «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 123. orr.