Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

miau 1 iz katuaren ahotsa.

Katu baten miaua sumatu da urruntasunean, auto bat ziztu bizian igaro da.  Antton Olano   «<//jokoa.com>» - Gemma Lluch, 2002 - 146. orr.

Gonzalezek entzuten ez dituen katakumeen miauak entzuten ditu Ginnyk.  Gotzon Garate   «Zakurra, zeure laguna», 2002 - 107. orr.

Gauez, baina, katu zaintzailearen miauek esnatu zuten.  Joan Mari Irigoien   «Oilarraren promesa», 2003 - 78. orr.

Harryren esaldiaren gainerakoa ezin izan zuen inork entzun, haren orkatila ingurutik etorri zen miau zoli eta zorrotz batek ito baitzuen.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta sekretuen ganbera» - J.K. Rowling, 2001 - 108. orr.

Herkules bera bedi lehia bere lanen egitera; katuak miau eginagatik, txakurrak egokiera.  Juan Garzia   «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 209. orr.

2 irud/hed

Izan ere, emaztea sekula ez da ondo moldatu amaginarrebarekin, eta garai hartan ere auzoko katuak bezala ibiltzen ziren biak, miau eta marramiau.  Patxi Iturritegi   «Behi eroak», 2003 - 128. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus