Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

mendratu, mendra, mendratzen 1 da/du ad gutxitu; ahuldu.

Jakingabekeria honek begien plazerra mendratzen dit.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 219. orr.

Autoaren lasterra mendratu nuen.  Itxaro Borda   «%100 basque», 2001 - 49. orr.

Arazorik gabe iragan zen kontrol-makinen artetik, zaku astunek ibilera mendratzen zioten arren.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 261. orr.

Norbait mendratu edo flakatu nahi dutenean, delako horren obrari antzematen zaizkion eraginak aipatzen dituzte.  Bernardo Atxaga   «Groenlandiako lezioa», 1998 - 156. orr.

Azken denboretan osagarria heinbat mendraturik zabilan.  Herria   2004-10-07

Ez nuke haatik nahi pentsa dezazuen alkoholismoa mendratuz joan dela gure tokietan.  Herria   2004-12-09

2 gutxietsi.

-Ahotik hitza ateratzen zuen aldiro, zuek mendratzeko zen.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 360. orr.

Nafarroan Erlijio egiazkoa mendratzen duten ordenantza eta agindu guztiak indarrik gabe uzteko.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 124. orr.

Azantzako semea nik ez dut mendratzen.  Angel Aintziburu / Jean Baptiste Etxarren   «Luzaiden gaindi», 2002 - 119. orr.

Ez da gure usaia pilotarien mendratzea.  Herria   2005-04-28

3 (era burutua izenondo gisa)

Jende ahul, urri edo mendratuari, mendeku edo kontsolamendu gisa, gorrotozko edo, hobeki, erdeinuzko sentimendu kosmiko bat gelditzen zaio itsatsia.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 139. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

osagarria mendratia (3)

osagarria mendratua zuela (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus