Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

mehargune iz gune meharra. ik estugune; mehegune.

Azalpen erraza zuen, bestalde, gertatu zenak: izotz puskak Angarako meharguneren batean metatu eta jelazko hesia eratuko zuten.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 442. orr.

Barazki pilak metatzen ziren, elkarren jarrai-jarraian datozen olatuen irudira, eta ibai berde hura galtzadaren meharguneetan aurrera isurtzen ari zela zirudien.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 49. orr.

Hodei mendiak, gogortuak eta txingorrez nahastuak, haizeak gogor jotzean, meharguneetan apurtzen baitira.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 403. orr.

Josu R ikusmiratuz zihoan, eguzkiaren aztarnek zer-nolako mutazioa eragiten zuten, kalearen soseguan urraturiko meharguneetan barrena.  Pedro Alberdi   «Kafka Bilbon», 2002 - 9. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus