Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
megaronmegaroi (orobat megaron g.er.) iz antzinako Greziako jauregi batzuetako sala laukizuzena, erdian beheko sua zuena.
Orduan, megaroia deituriko areto nagusian dauden arma guztiak hartu eta goiko solairura igo behar dituk. Juan Kruz Igerabide «Ulises» - Homero, 2000 - 119. orr.
Hori esanik, gosea eta egarria ase ondoren, bere bidea hartu zuen zerrizainak, jauregia eta megaroia bazkaltiarrez beterik utzita. Juan Kruz Igerabide «Ulises» - Homero, 2000 - 132. orr.
Ama ere agertu zen; semearen aurrean eseri zen, megaroiko zutabe baten kontra, eskuetan artile-malutak jiraka zerabiltzala. Juan Kruz Igerabide «Ulises» - Homero, 2000 - 125. orr.
Eurikleak megaroiko ateak itxi zituen, Filetiok atarikoak; gero, Filetio bere lekura itzuli zen. Juan Kruz Igerabide «Ulises» - Homero, 2000 - 161. orr.
