Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
Elur handia zen, malutak mara-mara erortzen ziren. Gotzon Garate «Zakurra, zeure laguna», 2002 - 51. orr.
Elurra ari zuen mara-mara, eta ezin jakin genuen non geunden. Felipe Juaristi «Airezko emakumeak», 2003 - 293. orr.
Mara-mara ari du kanpoan. Lutxo Egia «Paperezko hegazkinak», 2004 - 67. orr.
Elur mardula hasi zuen bat-batean, mara-mara eta oparo, erauntsi etengabean. Anjel Lertxundi «Azkenaz beste», 2005 - 144. orr.
Ikustekoa zen Patxik nola egiten zuen negar, malkoak mara-mara! Gotzon Garate «Zakurra, zeure laguna», 2002 - 26. orr.
Tania Kovaltxukek, mara-mara negarrez, mahukaren gainetik besoa laztandu eta larruzko txano soilduaren belarri eroriak atondu zizkion. Jose Morales «Zazpi urkatuak» - Leonid Nikolaievitx Andreiev, 2006 - 104. orr.
Atea zabaldu dik eta, orduantxe Saxo jaikitzen ari zuan eta, besteak atearekin buruan jo ziok; odola mara-mara... Pablo Sastre «Elurretan hotsak», 2004 - 47. orr.
Lokatza mara-mara ari zen sartzen buru gaineko sabaiaren ohol artetik. Anton Garikano «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 157. orr.
Azkenean gorputz osoa erreta geratzen zitzaien, mara-mara erortzen ziren errautsetan. Joanes Urkixo «Gerlari zuria», 2004 - 170. orr.
Euskaraz bi modu dauzkagu erortzen ari den elurraren abiadura deskribatzeko: mara-mara elurra azkar erortzen denean, malo-malo poliki erortzen denean. Bernardo Atxaga «Lekuak», 2005 - 184. orr.
Mara-mara esaten da, baina han zarra-zarra ari zuen elurra, atertu gabe, aspertu gabe, eta botatakoa ez zen urtzen. Xabier Mendiguren Elizegi «Arima enkoniatuak», 2006 - 181. orr.
Mara-mara ari zen argia itsasgaina zilarreztatuz. Anjel Lertxundi «Azkenaz beste», 2005 - 127. orr.
Hargatik mara-mara jarraitu zuen: lagun harekiko solasetik lekora, lau hilabete eskasaren epean, egunkarian irakurri zuen bere burua ibaira bota zuela, loak hartzeko erremedioak alkoholarekin nahas irentsi ondoan. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 335. orr.
elurra mara mara (15); mara mara ari (16)