Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

mamurtu, mamur, mamurtzen 1 da ad (ahoan) txikitu, murtxikatu.

Zerbait marraskatzen ari zen, gero mamurtzeko eta kikara kafez bultzatzeko.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 360. orr.

Bizkor jaten zuten, ondo mamurtu gabe, dena irentsiz.  Urtzi Urrutikoetxea   «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 166. orr.

Abasek gosaria amaitu, tea hartu, eta pipa erretzen zuenerako, bestea artean tipulak mamurtzen zebilen.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 49. orr.

Pintxoa mamurtzen jarraitu zuen, ardo bereziari emango zion trago bikainean pentsatzen.  Unai Iturriaga   «Berandu da gelditzeko», 1999 - 112. orr.

Zorabiatzen hasi orduko, zati bat ahoan sartu, eta mamur ezazu, guztiz xehatu arte, gazitasuna oso ona baita goragaleari eusteko.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 136. orr.

Gutxienez, oloa zen, ez lasto hutsa, eta berak gustura mamurtzen zuen.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 136. orr.

2 irud/hed

Bestetik, hitzak banan-bana mamurtuz eta elkarri etenik edo pausaldirik gabe hitz egiten zuen.  Edorta Jimenez   «Europako mugetan barrena», 2000 - 139. orr.

Esan behar zituen berbak lehenik eta behin berak mamurtu, eta gero, bigundurik, errazago mamitzeko eta ahaleginik egin behar barik irensteko, halaxe itzuli nahi zizkidala begitandu zitzaidan; txorikumeari jaten ahora ematen dion amak legez.  Edorta Jimenez   «Sukar ustelaren urtea», 2004 - 22. orr.

3 hausnartu.

Zalantzan egon nintzen apur baten, zer komeni ote zitzaidan mamurtuz.  Jon Arretxe   «Larunbatak», 2001 - 86. orr.

Jakin berri nituenak mamurtu ezinik nengoen ni.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 311. orr.

Barruan genituen amorrazioa eta abaildura nork bere modura mamurtuz.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 334. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus