Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
malgortu, malgor(tu), malgortzen 1 da/du ad sorgortu; hozmindu.
Alkoholak eta kanpoko hotzak eriak malgortzen zizkiola. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 282. orr.
Paralesiak malgortu ama gaixoaren bisitatzeko. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 90. orr.
Beldur handiak malgortu giharrak laxatu zitzaizkidan, eta soa zela medio, samurtasunez eta urriki latzez urtu nintzen. Itxaro Borda «%100 basque», 2001 - 124. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Nakok orduan lehen aldikoz ukitzen zuen Teodororen burua ezkerreko titi malgortuaren gainean mantendu zuen, eztitasunik gabe. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 27. orr.