Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

makurgune 1 iz makurdura bat dagoen gunea.

Komeni da sarrera zabalak eta ugariak egitea, eta goiko eserlekuetara joateko sarrerak egon daitezela behekoetara joatekoetatik bananduta, eta izan daitezela guztiak jarraituak eta zuzenak, batere makurgunerik gabeak; jendea, hain zuzen, ikuskizunetik ateratzerakoan ez dadin pilatuta eta trabatuta aurkitu.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 2250. orr.

Mendi-lerroaren bizkarra biribilean biltzen da eta bere makurgunearen erdian itsaso Adriatikoaren urak ia ukitu ondoren, berriro bere zirkuituan okertu egiten da kontrako itsasartea ukitzeraino.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 1390. orr.

Bainu beroetako sabai gangatuek ezin dute gainean iturririk izan, baina hala ere, sabaiak, galdaretatik sortzen den aire beroarekin berotuta, zoladuretatik ura jasotzen du, sabai gangatuaren makurguneetara erakartzen du eta bertan mantentzen du, lurrun beroa beti gora igotzen delako.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 3690. orr.

2

Ez zuten, ordea, makurguneok etsi, eta, pixkana-pixkana, Martinek uzkurtasun-uneak eramaten ikasi zuen: irribarre bat behartzen zuen, esanez bezala beste erremediorik ez bazegoen, prest zegoela guztiz berria zitzaion hura ere onartzeko.  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 174. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus