Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

luxatu, luxa, luxatzen 1 da/du ad adkor luzatu.

Garia eta besteak ari dira, xuabe, isilean, erroak hartzen, xuxtartxoak luxatzen eta xendotzen lurrean.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 453. orr.

Nik leku batean uste nuena, beti besteren batetik agertzen zitzaidan, belar tartetik lepoa luxatuz, ager gordeka: [...].  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 153. orr.

Hurrak jausi orduko, garba ttikiak zintzilik luxatzen hasten dira, negua baino lehen.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 313. orr.

2 (era burutua izenondo eta izen gisa)

Horien ondotik, azaltzen dira beste txima txuri luxatuak, goitik behera ile ongi kardatuaren antzekoak.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 213. orr.

Gari-orratzek, eguzkia goraka hasi eta eguraldiak ezer laguntzen bazuen, luxatu bat hartuko zuten igandetik igandera, eta han hasiko ziren asmatzen zein gari jenero eta motatakoak ote ziren.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 79. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus