Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

lozorrotu, lozorro(tu), lozorrotzen (orobat loxorrotu) 1 da/du ad lozorroak hartu.

Gauez, lozorrotzen hasten denean, erdi ametsetan, bere burua ikusten du Garibairen jantzian, Garibai bezala hitz egiten, Garibairen kezka berberen hausnarketan...  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 39. orr.

Noranahi abiatu, zekenkeria jazartzen zaio gizaki honi, lizunkeriak suntsitzen du, handikeriak txunditzen du, harropuzkeriak haizez puzten du, inbidiak torturatzen du, utzikeriak lozorrotzen du, egoskorkeriak zirikatzen du, laidoak sumintzen du eta, azkenik, libidoaren nagusitzak berekin dakartzan beste hainbat gaitz sufritzen ditu.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 116. orr.

Ez zegoen konortegabetua, baina zeharo lozorrotua bai, elbarritua bezala.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 194. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Harridurazko begirakunea piztu zen bere begi lozorrotuetan.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 128. orr.

Ikusleen kontzientzia lozorrotuaren gainean egindako aipamena.  Karlos Linazasoro   «Ez balego beste mundurik», 2000 - 187. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus