Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

lotsagabetu, lotsagabe(tu), lotsagabetzen 1 da/du ad lotsagabe edo lotsagabeago bihurtu.

Gizon hari Praixku deitzen genion, eta zurrutarekin guztiz lotsagabetzen zen.  Joan Mari Irigoien   «Odolean neraman», 2004 - 130. orr.

"Horrelako marikoi jotzen baduk ez haiz oso boxeolari ona izango", lotsagabetu zen mutikoa.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 339. orr.

Berriro hitza hartu, eta, ordurako zeharo lotsagabetuta, honelako zerbait esan nien: [...].  Joxerra Garzia   «Kurrin-kurrun vitae», 2004 - 101. orr.

Joan egingo haiz, edo, bestela, aitonari kontatuko zioat nirekin lotsagabetu haizela eta hi irentzeko aginduko dik.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 27. orr.

Ahalik eta isilen jokatzera entseatzen ginen, baina haragiaren eromenak aise ditu eztarriak lotsagabetzen.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 224. orr.

Kontzientzien inbaditzeko grina hau Estatuaren partetik, beti egon bada ere gizarte modernoan, azken denboran, balio sano eta demokratiko beharrezkoen inposaketa agresiboaren izenean ikaragarri lotsagabetu dela gure artean.  Joxe Azurmendi   «Euskal Herria krisian», 1999 - 14. orr.

Xala eta Paskual ere hor daude, lotsagabetuta.  Berria - Kirola   2004-01-28

2 (era buruta izenondo gisa)

Baina, gazte zaharkitu inozo lotsagabetuok ez dute deusen kulparik.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 92. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus