Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

loto1 (orobat lotus g.er.) 1 iz igebelarraren familiako landarea, hosto-handia eta lore biribil zuriak, handiak eta usaintsuak ematen dituena (Nynphaea lotus).

Lotoaren gerizpean babesten da, errekako sahatsek inguratzen dute.  Elizen arteko biblia   Jb 40,22

Urtaro hartan urmaeleko lotoak zimeltzen ari ziren.  Ibon Uribarri   «Loti ederrak» - Yasunari Kawabata, 2006 - 43. orr.

Odisean kontatzen denez, eztia bezain gozoa da lotoaren fruitua.  Joxerra Garzia   «Egonean doazen geziak», 2000 - 25. orr.

Gero, itsasoratzeko agindua eman nuen, ez bainuen nahi inor lotoa jan eta itzulera ahazturik geratzea.  Juan Kruz Igerabide   «Ulises» - Homero, 2000 - 48. orr.

2 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa)

Loto landareak dituen urmael handia.  Ibon Uribarri   «Loti ederrak» - Yasunari Kawabata, 2006 - 126. orr.

Nasaiki landatuak izan ziren Lotus loreen artean, liranja kolorezko arrain lodiak bazeuden urean lasaiki igerika.  Ramuntxo Etxeberri   «Skyroom», 2004 - 127. orr.

Igel motadunek salto egin dute ertz eguzkitsutik te koloreko ur geldietara, eta dortoka txiki batek loto loreen artean gorde du bere buru zimurra.  Patxi Iturritegi   «Behi eroak», 2003 - 78. orr.

Yogan "loto lorea" deitzen zaion posturan.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 404. orr.

Bularrak ikusiak zizkion, apenas bi loto lili izatetik palmondoen bi fruitu izatera igaro, eta azkenik bi granada mardul bilakatu zirenak.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 97. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus