Egungo Euskararen Hiztegia (EEH) hasiera: bere horretan: definizioan: lorketa / lorkizun lorketari iz gauzak lorrean eramaten duen pertsona. Lor lanean aria, beti nekazari-lorketari; lera, goldea, area, narra edo alferra beti lorrean edo arrastaka dituela. Patziku Perurena «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 172. orr.
lorkizun