Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
liatu, lia, liatzen 1 da ad nahasi, korapilatu.
Ez naiz orain hasiko gauzak liatzen. «Eta emakumeari sugeak esan zion», 1999 - 0. orr.
2 (norbaitekin) katramilatu.
Bere andrarekin liatua nintzela kontatu eta aurpegiko gihar bat ere ez zian mugitu... Sonia Gonzalez «Ugerra eta kedarra», 2003 - 170. orr.
• 3 du ad zigarretez eta kidekoez mintzatuz, bildu.
Bazter batera doaz eta txirri bat liatzen dute. Pako Aristi «Urregilearen orduak», 1998 - 18. orr.
Gazteak lasai-lasai segitu duela berean, kanuto bat liatzen, alegia, ezer gertatu izan ez balitz bezala. «Bizia lo», 2003 - 152. orr.
Pareko hormaren kontra Xankapo, porroa liatzen. «Kuskue tanden», 2004 - 27. orr.
Eta Bobek liatzen zituen tronpetak, paregabeak aixkide... Harkaitz Cano «Piano gainean gosaltzen», 2000 - 166. orr.