Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
lepaiharlepahori iz ugaztun haragijalea, buru-txikia, gorputz-mehea eta buztan-luzea, ilea leuna eta sarria duena (Martes martes).
Orduan ehiztariak ibiltzen dira sarri eskualde oparo horretan zehar, lepahori, zibelina eta batez ere azerien atzetik, haien larruen truke ordain ederra jasotzen baitute. Karlos Zabala «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 214. orr.
Aditzen nuen usoak usategian urduri zeudela, geltokiko burua joan zenean baino urduriago, kaiolan erbinude bat edo lepahori bat sartu balitz bezala. Fernando Rey «Zorrotz begiratutako trenak» - Bohumil Hrabal, 2002 - 77. orr.
Sorbaldetan lepahori larrua. Felipe Juaristi «Itzarri nahi ez zuen printzesa», 2002 - 45. orr.
Azeri larruzko txano beltza, lepahori larruzko berokia, lepoko urrezkoa, eskularru beltzak... Felipe Juaristi «Airezko emakumeak», 2003 - 52. orr.
