Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
legallebitatu, lebita(tu), lebitatzen du ad lurretik goititu, indar fisiko ezagunen eraginik gabe.
Argal-argala zen bera, eta, egiari buruz ari zelarik, airean lebitatzen noiz hasiko egoten ginen, hain hitz egiten zuen bere baitara bilduta. Joxerra Garzia «Kurrin-kurrun vitae», 2004 - 38. orr.
Mikel lebitatzen ari zen. Unai Iturriaga «Berandu da gelditzeko», 1999 - 229. orr.
Bozgorailutik neure izena entzun nuenean, lebitatzera nindoala iruditu zitzaidan. Autoaren gurpilak lebitatuz zihoazela zirudien errepide izoztuaren gainean, errepidea trenbide bailitzan. Joan Mari Irigoien «Odolean neraman», 2004 - 77. orr.
