Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

lebitar (orobat lebita g.er.) izond/iz Lebiren leinuko israeldarra, tenpluaren zerbitzuan aritzen zena.

Kore lebitarra eta, harekin batera, Datan, Abiram eta On rubendarrak Moisesen aurka matxinatu ziren.  Jose Antonio Mujika   «Agindutako lurraren bila I», 2002 - 207. orr.

-Horra, hortxe duzu zeure anaia Aaron, lebitarra, eta hark ongi hitz egiten duela badakit.  Jose Antonio Mujika   «Agindutako lurraren bila I», 2002 - 152. orr.

Bete zuten lebitarrek Moisesen agindua, eta hiru milaren bat gizon hil ziren egun hartan.  Elizen arteko biblia   Ir 32,28

Lebitarrak, I[tun].Z[aharr].eko azken mendeetan, tenpluko bigarren mailako zerbitzariak ziren.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 235. orr.

Kantuez arduratzen ziren lebitar familiaburuek tenpluan zituzten beren logelak.  Elizen arteko biblia   1 Kro 9,33

Apaizek eta lebitarrek, beraz, egin zituzten garbikuntzak, Jaunaren, Israelen Jainkoaren, kutxa eraman ahal izateko.  Elizen arteko biblia   1 Kro 15,14

Lebitar kantari-taldeak.  Elizen arteko biblia   1 Kro 6,16 tit

Handik itzultzean, herriko jendea, apaizak, lebitarrak eta tenpluko laguntzaileak izan ziren hiria eta jabegoak berreskuratzen lehenengoak.  Elizen arteko biblia   1 Kro 9,2

Gero, berriz, Moisesek Legea idatziz jarri eta apaiz lebitarren esku utzi zuen, hala nola Israelgo arduradun guztien esku.  Jose Antonio Mujika   «Agindutako lurraren bila I», 2002 - 228. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus