Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
larruxakularrutzaile 1 izond larrutzen duena.
Auzoen erran-merran larrutzaileei axolagabe zegokiela. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 86. orr.
2 larrutzen duen pertsona.
Biharamunean oso goiz, idia utzi zuen lekura itzuli zen larrutzailearekin eta bazkatzen aurkitu zuen erabat sano, ez baitzegoen hautsitako hanka bestetik bereizterik. Askoren artean «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 871. orr.
Beren harrapariak harrapakin bihurtuko dituzte eta larrutzaileak larrutu egingo. Elizen arteko biblia Ez 39,10
Biharamunean oso goiz, idia utzi zuen lekura itzuli zen larrutzailearekin eta bazkatzen aurkitu zuen erabat sano, ez baitzegoen hautsitako hanka bestetik bereizterik. Askoren artean «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 871. orr.
