Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

lantu1 1 iz negarra, marraska.

Badiat bestela ere minik eta lanturik, neure erregeagatik negarrez.  Juan Kruz Igerabide   «Ulises» - Homero, 2000 - 100. orr.

Izan ere, kantuen eta lantuen mundu honetan maizago ukitzen gaitu, maleruski, lantuak kantuak baino.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 434. orr.

Ez zara sekulan lantuz hasiko mila marko galdu dituzulako.  Joan Mari Lekuona   «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 23. orr.

Zarata batzuk entzuten hasi ziren hargailutik, lantu ahul baten antzekoak.  Iban Zaldua   «Itzalak», 2004 - 15. orr.

Maxinamendu gaitza duzu itsasontzien lantua gauaren erdian.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 262. orr.

Lantua jotzea baino hobe dela erremedioa jartzea.  Joxerra Garzia   «Itsasoan euri», 2003 - 75. orr.

2 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa)

bidea irekiz bere ahotsari emakumeen lantu-zinkurinen artean.  Juan Garzia   «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 97. orr.

3 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa)

Hasierako notak alaiak ziren, bozkariozkoak, jolasgarriak; bukaerakoak, ordea, negar lantuak, hitsak, malenkoniatsuak.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 63. orr.

Hil-lantuak gehiago, bizidunen aieneak baino.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 197. orr.

Negoziaketa lantuen ondotik biltzar nagusira proposatua izan den orientabide idazki berria gehiengo handiz onartua izan da.  Herria   2004-01-15

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus