Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
lakatu, laka(tu), lakatzen 1 da/du ad lakaz margotu.
Azkazalak ezin txukunago lakatuak eta bekainak lapitzez zehaztuak. Joxan Elosegi «Nola hustu nuen gurasoen etxea» - Lyidia Flem, 2005 - 67. orr.
Mahai beltzez lakatuen inguruko aulkietan eserita daudenek. «Kuskue tanden», 2004 - 54. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Bertan eseri nahi zuen, bertako airea arnastu, bertako larru eta zur lakatuari usain egin. Anjel Lertxundi «Azkenaz beste», 2005 - 216. orr.
Harribitxiz txertaturiko mahai lakatu baten gainean. Karlos Zabala «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 257. orr.
Hantxe ziren Txinako burko lakatu beltzak. Javi Cillero «Hollywood eta biok», 1998 - 137. orr.
Argia zeriela, ferryek bidea irensten zuten, portu lakatuan zehar. Lopez de Arana «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 415. orr.