Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

lakartu, lakar, lakartzen 1 da/da ad laztu.

Hegoalderago, ametza eta, zenbat eta hegorago, hostoak lakartuz, artea.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 237. orr.

Lakartu egin du ahotsa agureak.  Koldo Izagirre   «Agirre zaharraren kartzelaldi berriak», 1999 - 148. orr.

"Oker ari zara", dio berak, hori esan ahala ahotsa berehala lakartzen eta apaltzen zaiola.  Oskar Arana   «Lotsaizuna» - John Maxwell Coetzee, 2004 - 130. orr.

Beldurrak erabat lakartu dit ahoa.  Mirentxu Larrañaga   «Peaceful soldadua» - Michael Morpurgo, 2006 - 10. orr.

Ronak eta jokoak eztarriak lakartu eta erraietako amorruak piztu zituzten gau batean.  J.M. Olaizola "Txiliku"   «Bizitza eredugarriak», 2006 - 128. orr.

Karkaila zuen ahotsa, kautxuzko mozorroak lakartua.  Anjel Lertxundi   «Argizariaren egunak», 1998 - 52. orr.

Aspaldi honetan eztarria lakartuta omen dauka eta.  Anjel Lertxundi   «Argizariaren egunak», 1998 - 103. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Hurrupa batez eztarri lakartua goxatu bitartean.  Patxi Zubizarreta   «Pospolo kaxa bat bezala», 2005 - 120. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus