Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kukubilkatu, kukubilka, kukubilkatzen 1 da/du ad kukubilko jarri, kokoriko jarri.

Berriro kukubilkatu ginen, Herbert eta biok, isats lemaren azpiko itzalean: hari ere, hegoei bezalaxe, argitasun itsugarria zerion.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 38. orr.

Ia komun publiko guztiak ziren horrelakoak: zementuan egindako zulo bat, koska bana zuena bi aldeetan oinak jartzeko eta kukubilkatzeko.  Joseba Urteaga   «Gertakizuna» - Annie Ernaux, 2003 - 84. orr.

Bazter batean kukubilkaturik hil dute egun osoan hazitako gosea.  Aingeru Epaltza   «Lasto sua», 2005 - 12. orr.

Lurrean kukubilkatua egoten zen, janzten nahiz pipatzen, edota okin bikotea zelatatzen.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 81. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Irudi kukubilkatua, izaki bizidun baten itzal zurbila, izaki birrindu eta garaitua, ikaragarrizko gutiziak eta amorruak bereganatua; eta haren aurrean, orain batere errukirik gabe, zuriz jantzitako irudia, bularrean suzko gurpila dirdiraka zeramana.  Agustin Otsoa   «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 273. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus