Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

koskatu1, koska(tu), koskatzen 1 da ad koskak gertatu edo egin

Eta ondoren Ramsay andrea amorrazi egin ohi zen norbait berandu etortzeagatik, gurina freskoa ez egoteagatik, edo te-ontzia koskatua zegoelako.  Anton Garikano   «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 192. orr.

Harantzago, hozkailuaren atea koskatua eta mailatua, meteorito edo jaurtikinek jo balute bezala.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 96. orr.

• 2 du ad kosk egin.

Estherrek beheko ezpaina koskatu zuen.  Koro Navarro   «Zortzi kontakizun» - Isaac B. Singer, 2002 - 83. orr.

· irud/hed Zalantza batek koskatzen zion barrena -Josuk alde egin ez ote zion-.  Xabier Montoia   «Baina bihotzak dio», 2002 - 130. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Izenburu-orriaren eta hitzaurrearen artean sartu nuen grabatua, eta liburuko orrien mugekin guztiz berdindu nuenean, puntu koskatuak liburu-jostearen hari-guneekin guztiz bat zetozela ikusi nuen.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 11. orr.

Elizgizon ortodoxo baten hegaldia irudikatzen zuen argazkiak, eliza koskatu batean.  Berria - Kultura   2004-02-17

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus