Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
koskadurakoskadun izond koska duena; koskak dituena.
Ahoa harri koskadunez betea balu bezala bota du esaldia Agustinek, zakar eta erremerreka. Anjel Lertxundi «Konpainia noblean», 2004 - 231. orr.
Lur azal menditsu eta koskaduna baita ekaitzak gehien estimatzen duena. haien gainean, erdian, kono zentrala altxatzen zen, oinarriaren altueraren erdia besterik ez zuena, krater koskadunak koroaturiko labe edo tximinia erraldoiaren itxurarekin. Pello Zabala «Naturaren mintzoa», 2000 - 239. orr.
Trakzio-kateek gurpil koskadunak hartu eta karranka egiten zuten. Lopez de Arana «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 327. orr.
Burkotzat erabili beharko du petate hori eta ez du barruan deus gogorrik, deus koskadunik sartu nahi. Harkaitz Cano «Belarraren ahoa», 2004 - 21. orr.
